به همین راحتی پای راست من رفت توی گچ . یکی نیست بگه نونت نیست ، آبت نیست راه رفتن تو خیابون واسه چی آخه؟ اون هم پیاده روهای درب وداغون تهران ، اون هم نه برای کار خودت بلکه برای کار یکی از همکاران . بفرما آقا کیوان حالا بیست روز که گچ رو تحمل کردی و اگر شانس بیاری رباط پا دیگر مشکل ساز نشه ، یاد میگیری که اولاٌ چطوری تو خیابون راه بری و دوماٌ برای کار خودت پیاده روی کنی که بعداٌ اینطوری دلت نسوزه .
پ ن : دیروز موقع راه رفتن تو پیاده رو پای راستم روی دو تا سنگ فرشی که از نظر ارتفاع هم سطح نبودند رفت و به یکباره مچ پای من به داخل تا شد. در واقع پیچ خورد. تا امروز صبح تحمل کردم ولی دیدم دردش ول کن نیست. دکتر رفتن همان و گچ کاری شده پا همان .
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر